Արվեստագետներն ընդդեմ լրագրողների

Հայաստանի ստեղծագործական միությունները հակամրցանակ են շնորհում լրագրողներին «խեղաթյուրված լուսաբանման» համար

Հայաստանում գործող հինգ ստեղծագործական միությունների ղեկավարների կողմից սահմանված մշակութային կյանքը լուսաբանող լրագրողների համար նախատեսված «Գեղանք» և «Կեղանք» մրցանակները հինգշաբթի գտան իրենց հասցեատերերին։

Առաջին անգամ անցկացվող ու մի փոքր հումորային կամ սարկաստիկ երանգ ունեցող «Կեղանք»
մրցանակը, որ նշանակում է քոս, փառ կամ խոց, նախատեսված է մշակույթի ոլորտն առավել վատ կամ խեղաթյուրված լուսաբանած լրատվամիջոցի և լրագրողի համար, իսկ «Գեղանքը» (ծագում է գեղեցիկ բառից), ընդհակառակը, հանձնվում է անաչառ կամ անկողմնակալ վերաբերմունք հանդես բերած լրագրողին կամ լրատվամիջոցին։

Հայաստանի գրողների միության ղեկավար Լևոն Անանյանն ասել է, որ հակամրցանակը մարտահրավեր է որոշ լրատվամիջոցներին իրենց մեծամտության համար։

«Լրագրողների շրջանում անգամ ձևավորվել է մի խավ, որն այնքան է հղփացել ու հոռացել, որ ցեխ է շպրտում ստեղծագործական միությունների հասցեին։ Եվ քանիցս նրանք շարունակեն նման հրապարակումներով հանդես գալ, այնքան պատասխանատվության են կանչվելու` համարժեք և օրինական միջոցներով»,- հայտարարել է Անանյանը հինգշաբթի մրցանակաբաշխության ժամանակ։

Լրագրողների ներկայությամբ կայացած միջոցառման ժամանակ Անանյանը հայտարարեց, որ «Կեղանք» մրցանակը հանձնում են տեղական «Հայոց աշխարհ» թերթի լրագրող Կիմա Եղիազարյանին` «ստեղծագործական միությունների գործունեությունը տարիներ շարունակ խեղաթյուրված ներկայացնելու, հասարակական կարծիքը բարոյախեղդելու համար»։

Եղիազարյանը, որը ներկա չէր «մրցանակաբաշխությանը», ավելի կոնկրետ մրցանակը ստացավ «Հայոց աշխարհում» ապրիլի 27-ին տպագրված «Ծախել, ծախել մինչև վերջ» հոդվածի համար։

Այս հոդվածում հեղինակը պնդում է, որ գրողների միության ղեկավարությունը վաճառել է միության շենքին հարակից այգու տարածքը, որտեղ արդեն բարձրահարկ շենք է կառուցվում, ինչպես նաև վաճառել է Սևանում գտնվող գրողների ստեղծագործական տունը։ Եղիազարյանը նման պնդումներ անում է նաև կոմպոզիտորների, նկարիչների, կինեմատոգրաֆիստների և թատերական գործիչների միությունների վերաբերյալ` թվելով, թե որ ստեղծագործական միությունն ի´նչ է վաճառել։ Ստեղծագործական միությունները հետևողականորեն հերքել են այս պնդումները։

Մրցանակի կազմակերպիչները մրցանակակրին որպես պարգև հանձնեցին, ավելի ճիշտ` խոստացան առաքել 1937 թվականին ստալինյան 3 ռուբլիանոց փոքր թղթադրամ և դիպլոմ։

«Մեծ կեղանք» անվանակարգում «հաղթած» գրողների միության նախկին անդամ, «Նոր դար» գրական հանդեսի խմբագիր Աբգար Ափինյանին էլ տվեցին ստալինյան 3 ռուբլիանոց մեծ թղթադրամ` «միության գործունեությունն անխոնջ բանսարկելու» և ԶԼՄ-ներով հետևողականորեն ապատեղեկատվություն տարածելու համար։

Ափինյանը և գրողների միության ղեկավար անդամներն արդեն մի քանի տարի շարունակ փնովում են միմյանց ու տարբեր առիթներով քննադատում։

Եղիազարյանն ավելի ուշ «ԱրմենիաՆաուին» ասաց, որ իր 20-ամյա «լրագրողական գործունեության ընթացքում առաջին անգամ է, որ մրցանակ է ստանում և շատ «ոգևորված» է։

Իր հրապարակումների մասին լրագրողն ասաց, որ դրանք իրականություն են։

«Ի դեմս Կիմա Եղիազարյանի` հայ լրագրությունը կատարում է իր առաքելությունը, բացահայտում է ճշմարտությունը։ Ուրախ եմ, որ իմ հրապարակումներով ստիպեցի Անանյանին հատուկ մրցանակ հորինել»,- ասաց Եղիազարյանը։

Մրցանակաբաշխության ժամանակ ավելի քիչ ուշադրության արժանացավ «Գեղանքի» մրցանակակիրը` «de facto իրատես» և «Հ1» հեռուստաընկերությունների լրագրող Ջուլիետա Կաժոյանը։ Վերջինս նշեց, որ հաճելի է, որ իրեն հիշել են և գնահատել։

Սիրանույշ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
«ԱրմենիաՆաուի» թղթակից
24.12.10